تاریخ زنده


و اما موضوعی که‌ امروز ذهن مرا بسیارآشفته‌ کرده‌، خواندن اخبارامروزو تنش افزایی های
روزافزون بین شیعه‌ و سنی در ایران میباشند،برای نمونه‌ در سیستان و بلوچستان
که‌ متاسفانه‌ خود را بار دیگر در غالب ترور و تندگرایی نشان داده.
(بگذارید اول بیان کنم که‌ من‌ با هر نو ترور و افراطگرایی مخالف میباشم در هر کجا و به‌ هر نوعی که‌ باشد ترور محکوم است)
سوال اول اینکه‌ چرا ترور،چرا افراط گرایی، آیا هر عکس العمل سرسخت در پی عملی سخت به‌ وقوع میپیوندد؟اصولا کدامیک قبل و
کدام بعد از آن اتفاق میافتند؟‌
اینکه‌ به‌ مرور مشاهده‌ میگردد که‌ در ایران فاصله‌ بین شیعه‌ و سنی زیادتر میگردد، یعنی در حقیقت از اول انقلاب تا کنون این فاصله که‌ دیگردارد به‌ تنش کشیده‌ میشود‌، به‌ بیشترین حد خود رسیده‌ است. باید دید که ‌این چه کسانی هستند کهدر این بین سود میبنرند؟
کسانی که‌ به‌ جای تنشزدایی خود ایجاد تنش میکنند کیستند؟
دولت، در این بین در این سالها چه‌ کرده‌ است؟افزوده‌ بر این تنش یا فزوده‌ بر آن؟
قضاوت را کسانی بکنند، که‌کمی تاریخ معاصر ایران را بهتر بدانند، حد اقل از ترکیبهای قومی مذهبی و بومی مناطق مختلف ایران آگاهی نسبی داشته‌ باشد ، پس ازآن، از منطقی نسبی برخوردار باشد، یعنی در قضاوت حتی اگر کمی تعدیل راهم رعایت کند، به‌ خوبی درک حقیقت خواهد کرد. متاسفانه در ایران یکتنه‌ به‌ قاضی رفتن ریشه‌ در تاریخ و فرهنگ ‌ ایرانی دارد، ‌البته‌ دیگتر سالهاست وقت آن رسیده‌ که‌ به‌ خود آییم. بگذارید خیلی ساده‌تر شرح دهم،مثلا گاهی ‌ یک جمله‌ ساده را مصداق عمل قرار دادن خیلی از مشکلات را حل میکند، برای نمونه‌<< خود را جای طرف قرار دادن و یاجای دیگران تصور کردن>>گر چه‌ تنهاجمله‌ ایست کوتاه ، ولی فلسفه‌ای بسیار عمیق در آن نهفته‌ است، که‌تنها در وقت به‌ عمل گذاشتن ومرحله‌ آزمایش آن است که عمق قضیه‌ برهر کس معلوم میشود.
اما این برای هموطنانی است که‌ خود را شیعه و مسلمان میدادنند>>
،.. پس آیاهرگز خود راجای هموطنان اهل تسنن یا اقلیتهای دیگر مذهبی یا فرهنگی فرض کرداید؟وقتتی میگویند خود را جای کسی فرض کردنیا قرار دادان، یعنی در تمام حالات در جای شخصیی یا قومی قرار گرفتن، اعم از موقعییت جغرافی ، تاریخی، فرهنگی، دینی ، مذهبی، و سیاسی .خودرادر آن موقعییت قرار دادن و یا تصور کردن(هر چند ناممکن یا بسی مشکل انست ،ولی فرض بر این است که‌ میتوان چنین کرد).
هر چند همه‌ این فروض منوط است بر اینکه‌ آگاهیهای لازم برای این جایگزیینی فرضی را داشته‌ باشید، ، خواهشا اگر ندارید، صرف نظر کنید از این بحث، چرا که‌ در انتها، نتیجه‌ گیری که‌ میخواهیم بکنیم که‌ بر میگردد به‌ همین بحث قضاوت ویکطرفه به‌ قاضی رفتن، منتفی است.،‌ .، ‌ ‌‌
فبها اگر آگاهی و اطلاعات لازم راقبلا داشته‌اید یا کسب کرده‌ اید...( برای اینکه‌ سوء تفاهمی پیش نیاید دوباره‌ عنوان میکنم، که‌ من هم همین کار را همزمان با شما میکنم یعنی سعی میکنم وخودم را جای شما تصور کنم..چو میتوانم چرا که‌ بیش از 17/18 سال در اقصی نقاط ایران به‌ خصوص مناطق مرکزی و مذهبی شیعه‌ نشین ایرانزندگی کرده‌ ام.ازمدرسه‌ تا چند ترم دانشگاهی.. یعنی به‌ فرهنگ و طرزتفکر، نقاط ضعف ق قوه‌ آنها اشنایی کامل دارم.
بنابراین با توجه به‌ نکات ذکر شده‌
میتوانید در ریشه‌ یابی مشکلات و تنشهای روز افزون مناطق غرب و جنوب شرقی ایران ، صرف نظر از اینکه‌ در جاهایی وپررنگتر و جاهایی هم کمرنگتر هستند‌ ‌
آیاهر دولت مسوول(دولتی که‌ به‌ تمام معنا نسبت به‌ مردم و کشورش و قانون اساسی احساس مسوولییت کند نه‌ صرفا شعار دهد) و یا سیاستمدارانی مدارا و هوشیارو عادل و قانونگراومسلمان و راستگو که‌ پایه‌ هایش بر مبنای اسلام و قانون و عدالت و مساوات.... نهاده‌ شده‌ است
در راستای وحدت بیشتر یا حداقل، تنشزدایی حرکت خواهد کرد؟
یا خود در ایجاداین تنش نقش اساسی ایفا کرده‌ و خواسته‌ یا نا خواسته‌باعث تنشهای روزافزون خواهد شد؟
دور و بر خود را خود بینید و خود قضاوت کنید، چرا که‌ ایران در هیچ مقطع تاریخی صاحب جنین تاریخ ملموسی نبوده‌ و نخواهد بود، هیچ گستره‌ تاریخی ایران، تاریخی جنین گویا، پرواضح، چنین عریان، چنین بیرحم،
چنین تاریخ واقعی وجود نداشته‌ است .چرا که چنین تاریخی راهیچ حاکم زمانه‌ای یا مورخ و کاتب ‌حاکم وقتی نمیتواند تحریف کند، چرا که چنین تاریخی زنده‌ است جلو دیدگانمان و مقابل رویمان در درون تک تکمان در حال روی دادن است، روز بروز بیشتربه‌ خود شکل میگیرد و همه‌ ما دراین شکل گیری سهیم هستیم.
اما آگاه باشیم از اینکه، اینجاخطری بس بزرگتر از تحریف مورخان ناروای اکثر دورانهای طاغوتی مارا و ذهن و باورهامان را تهدید میکند،
آن چیزی نیست جز، سانسور، همه‌ با آن آشنا هستید و روزانه‌ و شبانه‌ ، همیشه‌ و همه‌ جا خواسته‌ وحتی ناخواسته(خود سانسوری و چاپلوسی ،از دیگر بلایای جامعه‌ ایرانی)‌ با آن سر و کار داریم.
آگاه باشیم چرا که‌همه‌د جیز را حتی آگاهی را نیزخود باید به‌ دست اوریم، سپس آزادی را،.. و انگاه است که‌ یک قدم به‌ آزادی نزدیکتر شده‌ایم...
اندکی صبر ...سحر نرزدیک است



کد جاوا برای موزیک؟